Sonic Warfare - notatki (6)

Notatki z rozdziału piątego "1933: Abusing the Military-Entertainment Complex":

- czym jest to tytułowe zespolenie? "The idea that target populations in wartime are also media audiences. Also refers to the migration of technologies and processes developed in the military sphere to everyday media culture." (str. 197)
- to niesie za sobą także spostrzeżenie o rozprzestrzenianiu się i wykorzystywaniu na nowo technologii wojskowych w koncepcji sonic warfare
- rozdział jest omówieniem teorii Friedricha Kittlera z książki Grammophon Film Typewriter, akurat tak się szczęśliwie składa, że jej wstęp został przełożony w ostatnim numerze "Kultury popularnej", który polecam mimo wysokiej ceny
- Goodman referuje, że dla Kittlera media mają naturę militarną, ale chodzi nie tylko o ich pochodzenie, bo również o to, że wojskowe badania i rozwój infekują kulturę popularną, dlatego też można uznać przemysł rozrywkowy za nadużycie ("abuse") technologii wojskowych; "The contagion of military technology spreads through misuse, or reverse engineering, with knowledge acquired from espionage, accident, or experimentation." (str. 32)
- dla Kittlera, ale także dla futurystów, Ernsta Jüngera, McLuhana i Virilio, "the concept of war becomes an attempt to describe a low- intensity warfare that reconstitutes the
most mundane aspects of everyday existence through psychosocial torque and sensory overload." (str. 33)
- Kittler zaleca coś w rodzaju technologicznej partyzantki, trochę kojarzącej się z Burroughsem: "Create endless feedback loops until VHF or stereo, tape deck or scrambler, the whole array of world war army equipment produces wild oscillations. Play to the powers that be their own melody." (str. 33, cyt. za: Friedrich Kittler, Gramophone, Film, Typewriter, przeł. G. Winthrop- Young, M. Wutz (Stanford, Calif.: Stanford University Press, 1999).)
- oczywiście jak prawie wszystkim przywoływanym teoretykom, także Kittlerowi się dostaje (choć jemu lekko), bo jego rozważania są niewystarczające w obliczu rozwoju wypadków, gdzie "machines become just another entry in the inventory of actual entities in a nexus of vibrational experience. After all, rigorous experimentation with what a sonic nexus can do means that bodies deserve as much abuse as technical media.[...] Entertainment itself becomes part of the training." (str. 34)
- no i też jego teoria miała inną ścieżkę dźwiękową (rock, z kilkoma odwołaniami do Stockhausena czy Laurie Anderson) niż ta, po której porusza się Goodman ("elektroniczne muzyki Czarnego Atlantyku")